Eritromisin CAS:114-07-8 %99 Beyaz kristal toz
Katalog numarası | XD90353 |
Ürün adı | Eritromisin |
CAS | 114-07-8 |
Moleküler formül | C37H67NO13 |
Moleküler ağırlık | 733,93 |
Depolama Ayrıntıları | ortam |
Uyumlaştırılmış Tarife Kodu | 29415000 |
Ürün özellikleri
Tanılama | USP RS ile IR absorpsiyon spektrumu karşılaştırması |
su | %10 maks |
etanol | %0,5 maks. |
Ateşleme Kalıntısı | %0,2 maks. |
Tahlil | %99 |
Belirli rotasyon | -71 ° ila -78 ° |
Dış görünüş | Beyaz kristal toz |
kristallik | Gereksinimleri karşılar |
Eritromisin B | %12,0 maks. |
EritromisinC | %5,0 maks. |
tiyosiyanat sınırı | %0,3 maks. |
propanol | %0,5 maks. |
N-bütil asetat | %0,5 maks. |
Eritromisin A enol eter | %0,3 maks. |
Bireysel ilgili maddeler | %3,0 maks. |
Bu çalışmada, antimikrobiyal ajanların memeli hücre zarlarını ve Gram-pozitif ve -negatif bakteri zarlarını taklit eden dört model lipit zarla etkileşimini inceledik ve yüzey plazmon rezonans (SPR) tekniğimizi kullanarak bağlanma kinetiğini analiz ettik.Antimikrobiyal ajanların lipit membranlara seçici ve spesifik bağlanma özellikleri tahmin edildi ve kinetik parametreler, iki durumlu bir reaksiyon modeli uygulanarak analiz edildi.Bağlanma kinetiğinin tekrarlanabilir analizi gözlendi.Vancomyicn, teicoplanin, eritromisin ve linezolid, SPR sistemindeki dört lipid membran ile çok az etkileşim göstermiştir.Öte yandan vankomisin analogları, SPR sistemindeki model lipid membranlarla etkileşim göstermiştir.Vankomisin analoglarının lipit membranlara seçici ve spesifik bağlanma özellikleri, in vitro antibakteriyel aktivitelere yönelik verilere ve SPR ile elde edilen bir pentapeptit hücre duvarının D-alanil-D-ala dokuz terminalinin bağlanma afinitesine ilişkin verilerimize dayalı olarak tartışılmaktadır.Staphylococcus aureus ve vankomisine dirençli enterokoklara karşı antibakteriyel aktivite mekanizması, SPR tekniklerimizle elde edilen bağlanma afinitesi kullanılarak değerlendirilebilir.Sonuçlar, SPR yönteminin, birçok antimikrobiyal maddenin lipit zarlara seçicilik ve özgüllük gibi bağlanma özelliklerini tahmin etmek için yaygın olarak uygulanabileceğini göstermektedir.