Ürünler

Sigma reseptörü 1 (σR1), endoplazmik retikulum-mitokondriyal membranda moleküler bir şaperon görevi görebilen, opioid olmayan bir transmembran proteindir.σR1 için (+)-pentazosin [(+)-PTZ] gibi ligandlar, in vivo ve in vitro olarak belirgin retina nörokoruma sağlar.Son zamanlarda, σR1 (σR1 KO) içermeyen farelerin retinal fenotipini analiz ettik ve genç farelerde (5-30 hafta) normal retina morfolojisi ve işlevi gözlemledik, ancak azalan negatif skotopik eşik yanıtları (nSTR'ler), retina ganglion hücresi (RGC) kaybı ve bozulma 1 yıla kadar iç retina disfonksiyonu ile uyumlu optik sinir aksonlarının sayısı.Bu veriler, σR1'in kronik retinal stresi önlemede kritik olabileceği hipotezini test etmemize yol açtı;diyabet, kronik stres modeli olarak kullanıldı. σR1'in (+)-PTZ nöroprotektif etkileri için gerekli olup olmadığını belirlemek için, vahşi tip (WT) ve σR1 KO farelerinden izole edilen birincil RGC'ler, ksantin-ksantin oksidaza (10 uM: (+)-PTZ'nin varlığında veya yokluğunda oksidatif stresi indüklemek için 2 mU/ml).Hücre ölümü, terminal deoksinükleotidil transferaz dUTP nick end etiketleme (TUNEL) analizi ile değerlendirildi.Kronik stresin RGC işlevi üzerindeki etkilerini değerlendirmek için diyabet, 3 haftalık C57BL/6 (WT) ve σR1 KO farelerinde streptozotosin kullanılarak indüklenerek dört grup elde edildi: WT diyabetik olmayan (WT DB olmayan), WT diyabetik (WT-DB ), σR1 KO DB olmayan ve σR1 KO-DB.12 haftalık diyabetten sonra fareler 15 haftalıkken göz içi basıncı (GİB) kaydedildi, elektrofizyolojik testler yapıldı (nSTR'lerin tespiti dahil) ve retina histolojik kesitlerinde RGC'lerin sayısı sayıldı. (+)-PTZ, σR1 KO farelerinden toplanan RGC'lerin oksidatif stres kaynaklı ölümünü engelleyemedi, ancak WT farelerinden toplanan RGC'lerin ölümüne karşı güçlü koruma sağladı.Diyabetin neden olduğu kronik stres çalışmalarında, dört fare grubunda ölçülen GİB normal aralık içindeydi;ancak, test edilen diğer gruplarla (σR1 KO DB olmayan, WT DB olmayan, WT-DB: ~12 ± 0,6 mmHg) karşılaştırıldığında σR1 KO-DB farelerinin (16 ± 0,5 mmHg) GİB'sinde önemli bir artış olmuştur. ).Elektrofizyolojik testlerle ilgili olarak, σR1 KO DB olmayan farelerin nSTR'leri, 15 haftada WT DB olmayan farelere benzerdi;ancak, σR1 KO-DB farelerinde (5 ± 1 µV), özellikle σR1 KO-nonDB (12±2 µV) dahil olmak üzere diğer gruplara kıyasla önemli ölçüde daha düşüktü.Beklendiği gibi, σR1 KO DB olmayan farelerdeki RGC sayısı, 15 haftada WT DB olmayan farelere benzerdi, ancak diyabetin kronik stresi altında, σR1 KO-DB farelerinin retinalarında daha az RGC vardı. Bu ilk rapordur. (+)-PTZ'nin nöroprotektif etkilerinin σR1 gerektirdiğini kesin olarak gösteriyor.σR1 KO fareleri, genç yaşlarda normal retina yapısı ve işlevi gösterir;bununla birlikte, diyabetin kronik stresine maruz kaldığında, σR1 KO farelerinde retinal işlevsel eksikliklerde bir hızlanma olur, öyle ki ganglion hücre işlev bozukluğu, diyabetik olmayan σR1 KO farelerine göre çok daha erken yaşta gözlenir.Veriler, σR1'in retina stresini modüle etmede anahtar bir rol oynadığı ve retina hastalığı için önemli bir hedef olabileceği hipotezini desteklemektedir.