Ürünler

1. Adenozin difosfat (ADP) türevi adenosinin, özellikle ADP'nin P2Y₁₂ reseptöründeki etkilerinin önleneceği bir P2Y₁₂ antagonisti varlığında trombosit agregasyonunu inhibe edip edemeyeceğini araştırmak. Trombin reseptörü aktivatörüne yanıt olarak trombosit agregasyonu ölçülmüştür. ADP ve P2Y₁₂ antagonistleri kangrelor, prasugrel aktif metaboliti ve ticagrelor varlığında trombosit açısından zengin plazma (PRP) ve tam kanda trombosit sayımı ile peptit.Bir P2Y₁₂ antagonistinin varlığında, PRP'nin ADP ile ön inkübasyonu agregasyonu inhibe etti;bu etki adenozin deaminaz tarafından ortadan kaldırılmıştır.Eritrositlere adenosin alımını engellemek için dipiridamol eklendiği zamanlar dışında tam kanda agregasyon inhibisyonu meydana gelmedi.ADP'nin PRP ve tam kandaki etkileri, adenosin kullanılarak çoğaltıldı ve doğrudan cAMP'deki değişikliklerle ilişkiliydi (vazodilatörle uyarılan fosfoprotein fosforilasyonu ile değerlendirildi).Kullanılan P2Y₁₂ karınca agonistinden bağımsız olarak tüm sonuçlar aynıydı. ADP, adenozine dönüşüm yoluyla bir P2Y₁₂ antagonistinin varlığında trombosit agregasyonunu inhibe eder.İnhibisyon, PRP'de meydana gelir, ancak adenosin alımının inhibe edildiği durumlar dışında tam kanda olmaz.İncelenen P2Y₁₂ antagonistlerinin hiçbiri, gerçekleştirilen deneylerde dipiridamolün etkilerini tekrarlamadı.

2.ADP, hücre dışı Ca(2+) [(Ca(2+) )(o) ] fizyolojik konsantrasyonlarında in vitro indüklediği sınırlı agregasyon tepkileri nedeniyle zayıf bir trombosit agonisti olarak kabul edilir.[Ca(2+) ](o)'nun düşürülmesi paradoksal olarak ADP ile uyarılmış agregasyonu arttırır, bu etki artan tromboksan A(2) üretimine atfedilmiştir.Bu çalışma, trombosit aktivasyonunun [Ca(2+) ](o) bağımlılığında ektonükleotidazların rolünü inceledi.[Ca(2+) ](o)'nun milimolardan mikromolar seviyelere düşürülmesi, hem trombosit açısından zengin plazma hem de yıkanmış süspansiyonlarda ADP (10 μmol/l) ile uyarılmış trombosit agregasyonunu geçici bir yanıttan sürekli bir yanıta dönüştürdü.Aspirin ile bloke edilen tromboksan A(2) üretiminin bu [Ca(2+) ](o) -bağımlılığı üzerinde hiçbir etkisi olmamıştır.ADP bozulmasının önlenmesi, düşük ve fizyolojik [Ca(2+) ](o) arasındaki farkları ortadan kaldırarak her iki koşulda da sağlam ve sürekli bir kümeleşmeye yol açtı.Hücre dışı ADP ölçümleri, milimolar [Ca(2+) ](o) ile karşılaştırıldığında hem plazmada hem de apiraz içeren tuzda mikromolarda azalmış bozunma gösterdi.Daha önce bildirildiği gibi, tromboksan A(2) üretimi düşük [Ca(2+) ](o) değerinde arttı, ancak bu ektonükleotidaz aktivitesinden(.) bağımsızdı. P2Y reseptörü antagonistleri cangrelor ve MRS2179, P2Y(12) reseptörlerinin gerekliliğini gösterdi P2Y(1) için küçük bir rol ile sürekli ADP ile uyarılmış kümelenme için.Sonuç olarak, Ca(2+) bağımlı ektonükleotidaz aktivitesi, ADP'ye trombosit agregasyonunun derecesini belirleyen önemli bir faktördür ve P2Y reseptörü aktivasyonu çalışmalarında kontrol edilmelidir.